Στις μέρες μας το να βλέπει κανείς κάποιον να φοράει γυαλιά οράσεως είναι εξίσου συνηθισμένο να με το να βλέπει κάποιον να φοράει κασκόλ κατά τη διάρκεια του χειμώνα. Τα γυαλιά είναι ένα εργαλείο που παρέχει καλή όραση στους περισσότερους ανθρώπους, ανεξάρτητα από τη συνταγή ή το σχήμα των ματιών. Όμως, δεν ήταν πάντα έτσι.
Η ανάπτυξη των γυαλιών ως κοινό μέσο για την αντιμετώπιση της ατελής όρασης χρειάστηκε αιώνες, με πολλές λαμπρές καινοτομίες να ανοίγουν το δρόμο για το τέλειο αποτέλεσμα που μπορείτε να απολαύσετε σήμερα. Έχετε αναρωτηθεί ποτέ για την προέλευση της τεχνολογίας πίσω από τα γυαλιά; Ακολουθεί μια ματιά στην ιστορία που επιτρέπει τώρα σε εκατομμύρια ανθρώπους να διαβάσουν, να οδηγήσουν και να κάνουν μια χειρουργική επέμβαση.
Πρώιμα Γυαλιά Οράσεως
Ο πρώτος εφευρέτης των γυαλιών που εφαρμόζουν στο κεφάλι είναι άγνωστος. Ωστόσο, οι Ρωμαίοι χρησιμοποίησαν για πρώτη φορά γυαλί για να μεγενθύνουν μικρό κείμενο, δημιουργώντας μικρούς μεγενθυτικούς φακούς σε σχήμα σφαίρας.
Τα πρώτα γυαλιά στην ιστορία εμφανίστηκαν στην Ιταλία κατά τη διάρκεια του 13ου αιώνα. Τα πρωτόγονα αυτά γυαλιά εφαρμόστηκαν σε ξύλινα ή δερμάτινα πλαίσια (ή σε πλαίσια από κέρατα ζώων). Χρησιμοποιήθηκαν αρχικά από μοναχούς, αλλά ύστερα αυξήθηκε η δημοτικότητα τους. Η τεχνολογία τους βελτιώθηκε ιδιαίτερα κατά την περίοδο της Αναγέννησης.
Οι πίνακες ζωγραφικής εκείνης της εποχής αποτελούν το καλύτερο πειστήριο ύπαρξης αυτών των γυαλιών, καθώς οι πρώτοι πίνακες της Αναγέννησης απεικονίζουν άτομα που τα φορούν.
Αυτά τα γυαλιά κατασκευάζονταν από φυσητό γυαλί, επιτρέποντας τη ρύθμιση του πάχους τους. Για τον λόγο αυτό άρχισαν να γίνονται περισσότερο δημοφιλή σε όλη την Ευρώπη. Παρά ταύτα μόνο οι πλούσιοι της εποχής είχαν πρόσβαση σε αυτά τα προϊόντα. Άξιο αναφοράς είναι το γεγονός ότι τα γυαλιά ήταν σύμβολο πλούτου και υψηλής ευφυΐας.
Η επόμενη ιστορική αναφορά έρχεται κατά τη διάρκεια του 1700, όπου τα γυαλιά φαίνεται να έγιναν “hands free”, αφού τοποθετήθηκαν βραχίωνες.
Σημαντικές βελτιώσεις
Μετά την καινοτομία με τους βραχίωνες, οι καινοτομίες συνέχισαν επιταχυνόμενα. Ο Μπέντζαμιν Φράνκλιν εφηύρε τον διεστιακό φακό, ο οποίος παρείχε σε ένα άτομο καλή κοντινή αλλά και μακρινή όραση, χρησιμοποιώντας ένα ζευγάρι γυαλιών οράσεως αντί για δύο. Αρχικά για να το πετύχει αυτό έκοψε τους δύο φακούς στη μέση και τους τοποθέτησε μαζί σε ένα πλαίσιο.
Μία άλλη εφεύρεση της εποχής ήταν τα αναδιπλούμενα γυαλιά. Οι άνθρωποι εκείνης της εποχής μπορούσαν να τα αποθηκεύουν στην τσέπη τους και να τα βγάζουν μόνο όταν ήθελαν να δουν κάτι σημαντικό.
Στις αρχές του 19ου αιώνα, τα γυαλιά ήταν ακόμα χειροποίητα και δεν ήταν διαθέσιμα στο ευρύ κοινό. Όμως η βιομηχανική επανάσταση πλησίαζε και η μαζική παραγωγή θα τα καθιστούσε προσιτά σε εργαζόμενους άνδρες και γυναίκες ώστε να επιτύχουν την κατάλληλη διόρθωση της όρασης τους.
Την ίδια περίοδο κατασκευάστηκαν και οι πρώτοι αστιγματικοί φακοί.
Νέες καινοτομίες
Με την τεχνολογία των φακών και τις συνταγές να γίνονται όλο και πιο προσιτές κατά τη διάρκεια του 1800, το 1900 αναδείχθηκε η τάση να γίνουν τα γυαλιά οράσεως πιο μοντέρνα και κομψά. Υπήρχε προσφορά σε γυαλιά με διαφορετικά σχήματα, υλικά και χρώματα για όσους ήθελαν τα γυαλιά τους να ταιριάζουν με το σχήμα του προσώπου ή το χρώμα των ματιών.
Έπειτα τα υλικά άλλαξαν, λόγω της παραγωγής ισχυρών πλαστικών. Δεν χρειαζόταν πλέον όλα τα γυαλιά να κατασκευάζονται από ξύλο ή μέταλλο. Ούτως ή άλλως το πλαστικό μπορεί να διαμορφωθεί σε πολλά σχήματα και μεγέθη.
Τον 20ο αιώνα υπήρξε η άνοδος των γυαλιών ηλίου, με πολλούς κατασκευαστές να πειραματίζονται με χρωματιστούς φακούς. Παρά ταύτα μόνο μετά το 1929 άρχισαν να παράγονται μαζικά γυαλιά για την ουσιαστική προστασία από τον ήλιο.
Τέλος τη δεκαετία του 1980 παρουσιάστηκαν οι πρώτοι πλαστικοί φακοί. Ήταν λιγότερο εύθραυστοι, ελαφρύτεροι και πιο λεπτοί σε σχέση με τους προκάτοχους τους. Η σύγχρονοι τεχνολογία συνεχίζει να βελτιώνει τους φακούς με προστατευτικά φίλτρα που μειώνουν την έντονη ακτινοβολία και τις ακτίνες UV που εισέρχεται στο μάτι.
